အရည္းၾကီးသာသနာ ႏွင့္ ေရွးေခတ္ ဗမာမ်ား ~ ညီညီေလး

တကယ္မရွက္တမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္မႈ႕ဆိုတာ အရည္းၾကီး ကိုးကြယ္မႈ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာရတာလဲ သမိုင္းေၾကာင္းကို တိတိက်က် သိလာတဲ့ ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာေတြေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာေတြ ဖန္ခုန္၊ မီးနင္း အရည္းၾကီး မ်ား ကိုးကြယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တိုင္းရင္းသား ညီေႏွာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ရခိုင္၊ မြန္ ျပီးေတာ့ မြန္နဲ႕ အတူေနတဲ့ ပိုးကရင္ေတြရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေဒသေတြမွာ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားေနခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာေတြရဲ႕ အကိုးကြယ္ခံရတဲ့ အရည္းၾကီးေတြရဲ႕ က်င့္စဥ္ေတြမွာ အေတာ့္ကို အံ့ၾသဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ သူတို႕က စိတ္ဓါတ္ျမွင့္တင္ဖို႕ မၾကိဳးစားဘဲ ရုပ္လကၡဏာ က်င့္စဥ္ဆိုျပီး ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္လုပ္တာဘဲျဖစ္တယ္။ သာမွန္လူေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြကို သူတို႕ကလုပ္ျပႏိုင္ေတာ့ လူေတြက သူတို႕ကို အထင္ၾကီးၾကတာေပါ့။ အဲ့ဒီအထဲမွာ ရွင္ဘုရင္ကလည္း ပါေနေတာ့ သူတို႕ေတြ ပိုျပီး ေအာင္ျမင္လာတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့ ခေလးမွာ ကိုယ္အဂၤါခ်ဳိ႕ယြင္းခဲ့ရင္ ဒါဟာ အရည္းၾကီးေတြရဲ႕ တန္ခိုးနဲ႕ မျပဳျပင္ေပးလိုက္ရလို႕ ျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုၾကျပန္တယ္။ အဲ့ဒီမွာေတာ့ ပန္းဦးလႊတ္ ပြဲဆိုတာ ကို စတင္ေတာ့တာဘဲ။
အဲ့ဒီမွာ အင္မတန္ ရိုးအ ျပီး အေတြးအေခၚမရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရွးေခတ္ဗမာေတြဟာ မဂၤလာ ေဆာင္သတို႕သမီးကို အရည္းၾကီးေတြဆီကို ပို႕ရေတာ့တာဘဲျဖစ္တယ္။ အဓိကေတာ့ ပန္းဦးလႊတ္ပြဲ လုပ္ရင္ ေမြးလာတဲ့ ကေလးဟာ ကိုယ္အဂၤါ အျပည့္အစံုနဲ႕ ေမြးလာျပီး စီးပြားေရး လာဒ္ ရႊင္ဖို႕အတြက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာအပ်ဳိေလးတစ္ေယာက္ဟာ လူေသေကာင္ေတြနဲ႕ သခၤ်ဳိင္းမွာဖက္အိပ္ကာ က်င့္စဥ္ေတြ က်င့္ထားျပီး ေရမခ်ဳိးတဲ့ အရည္းၾကီးေတြရဲ႕ ပန္းဦးညမွာ ဆြမ္းၾကီးအေလာင္းခံရတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ စဥ္းစားၾကည့္ေပေတာ့။ အရည္းၾကီးေတြ ဟာ သူတို႕က်င့္စဥ္အရေတာ့ မသာအေလာင္းနဲ႕ သခၤ်ဳိင္းမွာ ဖက္အိပ္ျပီး ရက္ ၇ဝ ေလာက္ေရမခ်ဳိးထားပါ၊ ဘယ္ေလာက္အနံ႕နံ မလဲဆိုတာ စဥ္းစားေနစရာမလိုဘူး။ အဲ့ဒီမိန္းမ ကေမြးလာတဲ့ ကေလးဟာ အရည္းၾကီးနဲ႕ ရတဲ့ ကေလးမဟုတ္ဘူးလို႕ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူး။

ဒီလိုဘဲ ရွင္ဘုရင္ေတြကလဲ သူတို႕ အာဏာတည္ျမဲဖို႕ ေမြးလာတဲ့ကေလး အဂၤါစံုဖို႕ သူတို႕ရဲ႕ မိဖုရားေတြကိုလည္း ပန္းဦးဆက္သ ၾကပါတယ္။ ထိုမိဖုရားေတြ ေမြးတဲ့သားဦးက အရည္းၾကီး နဲ႕ ရတဲ့ ကေလးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘုရင္ေတြရဲ႕ သားဦးဆိုတာ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မင္းသား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါထက္ပိုျပီး စဥ္းစားသံံုးသပ္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ထိုေခတ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗမာဘုရင္ေတြမွာ အရည္းၾကီးသားေတြ ရွိေနမယ္ဆိုတာ လံုးဝ ျငင္းလို႕မရတဲ့အေၾကာင္းပါ။

ဒီၾကားထဲ ဗမာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ စရိုက္အတိုင္း တစ္ေယာက္ထက္တစ္ေယာက္ ပိုျပီး ဂုဏ္ျပိဳင္ျခင္ၾကတယ္၊ ပိုျပီးေက်ာ္ေဇာျခင္ၾကတယ္။ ျမိဳ႕စားမင္းတစ္ေယာက္ဆို သူ႕သမီးကို သူမ်ားေတြထက္ စီးပြားေရး လာဒ္လာဘ ပိုမိုသာလြန္ေကာင္းေအာင္ အရည္းၾကီးေတြနဲ႕ တစ္ညမဟုတ္ဘူး ႏွစ္ညေပးအိပ္လိုက္တယ္။ ဒါကိုမေက်နပ္လို႕ ေနာက္တစ္ေယာက္က သံုးည၊ တစ္ပါတ္၊ ဆယ္ရက္အထိ ကိုသြားေပးအိပ္ကာ ေသာက္တလြဲေတြကို ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ျပိဳင္ဆိုင္ၾကတာကရွိေသးတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ငါသမီး သူ႕သမီး ခံႏိုင္ေရ အားကို ျပဳိင္ၾကတဲ့သေဘာမ်ားေလလားဘဲ။

ဒီလို ျဖစ္လာလိုက္တာ ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့လဲမသိဘူး အေနာ္ရထာ ေခတ္မွာေတာ့ အရည္းၾကီးေတြအဆံုးသတ္သြားတယ္။ အေနာ္ရထာ မြန္ျပည္ကို စစ္ခင္းျပီး သံဃာေတြ လုယူခဲ့တယ္။ ဒါကိုလည္း ဗမာေတြ ဂုဏ္ယူဝ့ံၾကြားစြာေဖာ္ျပတတ္ၾကတယ္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ သူခိုး ဒါးျမ ျဖစ္လို႕ ျဖစ္မွန္မသိၾကဘူး။ ဒီလိုဘဲ ရခိုင္က ဘုရားေတြကို စစ္ခင္းျပီးလုယူတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေနာ္ရထာက သူ႕ၾသဇာထက္ အရည္းၾကီးၾသဇာက ျပည္သူေတြအေပၚမွာ ပိုျပီးၾကီးေနတာကို မေက်နပ္လို႕လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေနာင္အခ်ိန္မွာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶတရားကို ယံုၾကည္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေနာ္ရထာ ေရႊဖ်င္းၾကီး ေရႊဖ်င္းေလးနတ္ နတ္ကြန္းေတြကို ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ယေန႕ထိတိုင္ေအာင္ ေတာင္ျပံဳးပြဲဆိုတာ ရွိေနခဲ့တာဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခိုင္ဆိုရိုးစကားရွိခဲ့တာက အေရွ႕ျပည္မွာ ဘုရားရွိဧ။္ တရားမရွိ ဆိုတဲ့စကားဘဲျဖစ္ပါတယ္။